17|10
Ad, wat voer je tegenwoordig allemaal uit?
“Wat ik tegenwoordig allemaal doe? Naast de organisatie van het Bedrijvenvolleybaltoernooi en dat ik het voorrecht heb op de mannen van Heren 5 training te geven zo af en toe, houd ik mij bezig met één van mijn grootste hobbies: hengelsport. Dit doe ik echt over de hele wereld. Van de Sliedrechtse polders, in duitsland en tot aan Oekraïne en Siberië aan toe. Ik vis in de wintercompetitie hier in de haven en heb visrecht op 28 hectare water. Daarnaast ben ik gevraagd door vv Sliedrecht om een technische commissie op te zetten die bestaat nu uit vijf leden waar wij ons bezighouden met vraagstukken als hoe jeugdspelers door te kunnen laten stromen naar het eerste en het samenstellen van de staf van een aantal selecties. Daarnaast volg ik het nationale en internationale volleybal op de voet en bezoek ik regelmatig wedstrijden. Het lekker is dat alles mag en niets moet.”
Hoe bijzonder is het, kijkend naar de geschiedenis, dat er Champions League volleybal plaatsvindt in Sliedrecht?
“Klinkt misschien arrogant maar ik denk dat dit toch wel in de lijn der verwachting lag. Vijftien jaar geleden zat ik zelf met dames 1 in Innsbruck in de CEV-cup in toernooivorm. Kijk, Sliedrecht Sport is organisatorisch altijd sterk geweest. Dit heeft mij er nooit aan doen laten twijfelen dat wanneer Sliedrecht landskampioen zou worden, er dan ook Champions League gespeeld zou gaan worden. Veertig jaar geleden hebben wij een plan opgezet om Sliedrecht volleybalgek te maken. Joris van Wijngaarden en ik voor het volleybal-technische en Cees Boer voor het organisatorische. Uiteindelijk is Cees de grote volhouder geweest en heeft van een klein ‘cluppie’ de beste club van Nederland gemaakt.”
Laten we wel wezen, deze wedstrijd is een formaliteit. Hoe zou jij als coach een wedstrijd aanvliegen die uit al met 0-3 gewonnen is?
“Alles wat ik nu zeg, legt natuurlijk meer druk bij de trainer. Maar goed, er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden maar ik zie dit als een prachtige gelegenheid om de spelers die minder spelen ervaring op te laten doen. Europees spelen is een unieke ervaring, die steek je in je koffer en heb je voor altijd bij je. Er zijn weinig kansen om dit te mogen doen en woensdag is daar de uitgelezen kans voor. Ik ken Vera al een tijdje en ben er ook van overtuigd dat zij dit wel gaat doen. Met alle respect voor de Oostenrijkse ploeg maar ik denk dat onze dames 2 hier ook van wint.”
We weten nu dat je alles op de voet volgt op gebied van nationaal en internationaal volleybal. Wat weet je van het Oostenrijkse volleybal? “
Ik heb natuurlijk zelf ook tegen een Oostenrijkse ploeg mogen spelen, het zijn ontzettend aardige mensen en de gastvrijheid is daar van een hoog niveau alleen het volleybal is te vergelijken met de top van de eerste divisie hier. Het wordt gesteund door de overheid alleen zij hebben niet het geld om internationale spelers aan te trekken. Het zijn allemaal spelers die rondom de plaats wonen waar zij volleyballen en ik geloof niet dat zij net als onze dames 4/5 keer in de week trainen. Nederland is Oostenrijk qua volleybalniveau al ver voorbij. Kijk maar naar de nationale ploeg, die zijn top zes van de wereld. Dat begint natuurlijk allemaal bij de Nederlandse clubs.”
En als we dan stiekem naar de volgende ronde kijken: onze dames gaan niet nog een ronde door in de Champions League toch?!
“Daarna moeten de dames tegen Stuttgart. Je bent bij voorbaat niet kansloos alleen ik denk dat dat Stuttgart organisatorisch en financieel net een stapje verder zijn dan Sliedrecht. Hier werken bijvoorbeeld mensen fulltime binnen de club. Zo ook Kim Renkema die ik ken via mijn dochter Sylvia. Kim is daar technisch manager en is fulltime met de club bezig. Dit zegt wel iets over het niveau. Daarnaast gaan wij met busjes naar uitwedstrijden en gaan zij met het vliegtuig. Om kosten te besparen wordt er dan soms op vrijdag en zondag een wedstrijd gespeeld. Het is ook een combinatieclub met de topvoetbalclub Stuttgart. Organisatorisch is dit gewoon echt al jaren een heel hoog niveau.”
