Home | Afscheid Lukas de Manager
22|12
Afscheid Lukas de Manager
Met het einde van het jaar nemen we ook afscheid van de manager van Heren 1, Lukas van Heteren. Als kersverse vader wil hij graag zijn thuissituatie de aandacht geven die dat verdient.
Vanaf deze plek danken we Paraplukas zeer voor z’n inzet in de afgelopen tweeënhalf jaar als manager van Heren 1. De wedstrijd van vanmiddag wordt de laatste waarbij hij langs de kant zit om Paul en Marnix van rake analyses en scherp advies te voorzien…
Ongetwijfeld gaan we ‘m nog heel veel zien in De Basis, maar bij wijze van afscheid bijgaand toch even de antwoorden op het vragenvuur dat sterreporter Jorian Hak hem voorlegde…
Ik zal nog vaak terugdenken aan: ”Diverse mooie momenten die ik afgelopen jaren heb meegemaakt. Ik noem het winnende punt tegen Dynamo vorig jaar in de kwartfinale van de beker en het winnende punt in de kampioenswedstrijd in Veenendaal. Maar ook alle verre ritjes en bijbehorende maaltijden en koffiestops!”
Ik denk liever niet terug aan: ”Alle verliespartijen. Maar als je erover nadenkt, zijn dat er ook weer niet zoveel. Dus wat zeur ik nou?”
Bij deze wedstrijd was ik op mijn best omdat: “Orion uit voor de beker twee seizoenen terug. Lange rit, eten in Van der Valk, tussendoor nog boodschappen doen in de lokale ALDI, flessen water gekocht. Een beetje zoals de mensen me kennen. En bij de kampioenswedstrijd in Veenendaal. Waarom? Vraag een van de jongens maar eens naar het kampioensboek…”
Zo moet mijn standbeeld eruit te komen zien: “Als het hoofd maar een beetje klopt. Dit in tegenstelling tot het standbeeld van Niels z’n voorbeeld, Ronaldo. Vereiste is dat het een gigantisch standbeeld moet worden van om en nabij de 4 meter hoogte op het terras van de sporthal.”
Mijn favoriete speler is: “Leroy Sané, de linksbuiten van Manchester City. Zo makkelijk als dat hij voetbalt, zo flegmatiek, zo ontzettend technisch, die sprints die hij kan trekken, dat kan écht niemand. Oh, je bedoelt van H1? Ja, dan ga ik toch voor het eeuwige talent Gerard Baan. Die twee kun je wel een namelijk wel een beetje vergelijken met elkaar.”
Dit moet Paul doen om het gat dat met het vertrek van mij ontstaat op te vullen: “Niet te veel hooi op zijn vork nemen én heel goed gaan zoeken. Want ik weet niet of er zo iemand als ik te vinden is. Noem het maar onvervangbaar.”
Het leukst aan mijn takenpakket vond ik: “Het vullen van de flessen. Dit stopte echter al vrij snel, omdat Yorick dit zo graag wilde gaan doen!”
Wat ik echt helemaal niet leuk vond aan mijn takenpakket was: “Dat ik het vullen van de flessen af moest staan aan Yorick. Heb daar wel even mee gezeten. Na een goed gesprek heeft hij dit weer terug overgedragen aan mij.”
In hoeverre ik betrokken blijf bij de club: “Ik blijf alleen betrokken als supporter en lid van de Club van 100. Voor de rest zal er voor de vereniging wel een groot zwart gat ontstaan ;-)”
Mijn advies aan de spelersgroep voor de tweede seizoenshelft is: “Zorg ervoor dat er een ere plek vrij is voor bij de twee huldigingen in het voorjaar. Geniet van het feit dat je in je debuutjaar in de Eredivisie één van de smaakmakers bent. Zorg ervoor dat je dat blijft, zodat we elkaar nog twee keer tegenkomen op het bordes van het gemeentehuis!”
Terug naar nieuws overzicht
