02|12
We hadden u nog verteld dat de start van de competitie veelbelovend was. Nipt verlies tegen Utrecht en winst tegen Donitas leverde ons na twee wedstrijden vier punten op. De daaropvolgende wedstrijden leverden een minder florissant beeld op: thuis tegen Orion (2-3), uit tegen US (3-2) en thuis tegen VCN (2-3). Alle drie de wedstrijden dus verloren… steeds met minimaal verschil. Dat dan weer wel, maar toch pijnlijk voor een sporter. Aan de andere kant toont het dat we maximaal tegenstand hebben kunnen bieden en daarbij ook nog een paar punten hebben weten te halen.
In de bekerronde die hierna volgde, waren we niet de beste. Zullen we het zo omschrijven? Met twee keer 3-0 verliezen is niet iets om trots op terug te kijken. Het vervolg in de competitie liep ook niet echt jofel. Uit tegen VoCASA, dat met ‘onze’ Annemiek Manschot in de gelederen speelde, werden we afgetekend met 3-0 naar huis gestuurd.
Maar goed, na regen komt zonneschijn. In dit geval in de vorm van Dynamo Apeldoorn. Wat leverden we een geweldig gevecht tegen hen in De Basis. Het ware gezicht van D2 werd weer zichtbaar: strijden totdat je er bij neervalt, mooie punten, verbeterpunten… alles kwam weer aan bod, maar uiteindelijk was er de zoete smaak van de overwinning: 3-2.
Op 16 november vervolgden we onze Topdivisie-reis in Apeldoorn tegen Alterno 2. Zoals zo vaak dit seizoen werd dit ook weer een 3-2 wedstrijd, alleen nu in het voordeel van de tegenstander. Die deed weer even pijn, hoor!
Ons team geeft echter nooit op en komt altijd terug. Na een vrij weekend mochten we afgelopen zaterdag naar Assen om te spelen tegen Sudosa-Desto. Dat er voldoende rek in dit team zit en dat we steeds beter worden, bleek die avond wel! Met onze bekende vechtersmentaliteit en teamgeest haalden we sinds lange tijd weer de driepunter binnen: 0-3 winst.
Na negen wedstrijden hebben we dertien punten, waarbij geldt dat we in acht van de negen competitiewedstrijden punten hebben gehaald. We hebben het vrijwel elke tegenstander moeilijk gemaakt, maar soms ook onszelf. Het hoort bij het proces van steeds beter worden. Samen met Orion en Dynam bezetten we de zesde plek; waarbij we ook nog en passant Dames 1 en Dames 3 ondersteunen. Helaas hebben we ook soms pech. Carlijn heeft haar vinger gebroken en zal hopelijk half december weer uit het gips gaan.
Zo komt dus voor ons de laatste thuiswedstrijd van 2019 in zicht. Aanstaande zaterdag komt onze goede buur IMS/Voltena op bezoek. Vanaf 17:15 uur gaan we weer los, op zoek naar ons beste spel.
Het zou geweldig zijn als u er dan ook bij bent!
André van Leeuwen
Trainer-coach