13|04
Op de laatste speeldag maakten nog drie teams op de eindoverwinning, maar door zelf met 1-3 uit te winnen bij VC Velden maakte ons Dames 2 een einde aan alle illusies van ViollinGo en Volley Tilburg. Topdivisie…. here we come!
Het sprookje dat werkelijkheid werd…
Vorige week werd nog verteld over het sprookje van Dames 2 in de knotsgekke eerste divisie B competitie. De finale van het sprookje werd gemaakt in Velden, ver weg bij Venlo.
We gingen al op tijd weg, want we mochten met een bus. Een echte spelersbus, want de staf reed apart. Jente ophalen in Venlo bij de trein, dus we waren compleet voor half 4 in Velden! Helaas kon Serena er niet bij zijn, zij speelde met Dames 3. Wel had Pascalle het goede bericht gekregen van de fysio dat ze inzetbaar was. Dat was een mooie opsteker, nadat ze 2 weken geleden goed door haar enkel ging.
Lekker gegeten en daarna naar de kleedkamer. Voor de laatste keer dit seizoen een praatje van Andre. Iets met “het moet over volleyballen gaan” en de “kers op de taart”.
Na inspelen en de toss en het handje schudden kon de wedstrijd eindelijk beginnen! We startten met een mooie voorsprong, maar die was ook zo weer weg. Alaska erbij, Eline laten serveren, time-outs. Van alles geprobeerd, kwamen nog wel iets terug, maar niet genoeg! Met 25-22 ging de set naar VC Velden. Oei… dat deed even pijn.
Vooraf gesproken over de uitslagen op de andere velden en afgesproken dat we die niet zouden doorgeven. De “bank” wist ze wel. Maar de wedstrijd ging door. We konden ons herpakken, geholpen door goed serveerwerk en prachtige blokkeringen van Carlijn. Ondertussen sloeg Anke een tegenstander doormidden. Jente was een prima aanspeelpunt! Kortom, we stonden gewoon weer op, een waanzinnige karaktereigenschap van deze groep. 14-25 winnen!
Door met set 3. VC Velden is een taaie tegenstander die zich echt niet zomaar gewonnen geeft. We moesten er ontzettend hard voor werken! Famke bleef zoeken naar de beste aanvalsopties, Marloes haar schouder werd echt warm en Mika was passend niet kapot te krijgen. Maar ja… ook de spanning kwam er weer bij. In de eindfase waren we weer helemaal erbij! Eindsprint boven de 20 en winnend de set afgesloten.. 22-25! Lekker hoor! De bank alleen wist dat het op de “andere velden” gunstig stond, dus de speelsters probeerden op alle mogelijke manieren tussenstanden te gokken. Wat zegt Tom? Moet Jesse lachen? Zegt Andre iets erover? Niets van dit alles… haha!
De 4e set werd achteraf gezien de laatste. De laatste set voor Jente in het mooie blauw/wit. Maar bij het begin wisten we dat nog niet en tijdens de set leek het er soms wel op (bij een voorsprong) maar even snel ging de voorsprong ook weer weg. Maar er bleef gevochten worden en onze aanvoerster ging voorop! En als het echt moet, dan doen we het ook! We vierden het moment dat Anke op het Match-report komt als blokkeerster. Deze moet echt op haar naam! De eindfase brak aan en daar maakten we weer het verschil! Matchpoint! Carlijn op service. Ook over haar kunnen we zoveel schrijven. Lastig begin, zo hard trainen, lastige rol, prachtig einde. Zo ongeveer. Maar ze serveerde goed, verdedigde in de rally (tot 2x toe!), Famke blokkeert de bal, die gaat omhoog. Jente bedacht zich niet en sloeg hem binnen! De bank explodeert… hierdoor duurde het maar heel even dat de speelsters het ook begrepen: KAMPIOEN. Prachtige, onvergetelijke momenten volgden!
Dank aan VC Velden dat ze ons het feestje lieten vieren! Zelfs de DJ in de kantine werkte mee: Super! Feestje, dansen, we are the champions, drank, foto’s, social media bijwerken, knuffelen, lachen, huilen… onvergetelijk! Daarna douchen en proppen in de spelersbus! Bij Tiel-West pakten we de MAC nog even mee, om nog even met elkaar het allemaal nog even te bespreken.
Vervolgens weer in de bus en richting onze eigen Basis! Natuurlijk is het super mooi als je een kampioenswedstrijd thuis kan spelen maar als je uit speelt, hebben we in Sliedrecht tegenwoordig een super traditie opgebouwd…
De erehaag op de trap naar boven was WAANZINNIG. Echt.. deze traditie moeten we echt vasthouden! We werden door zoveel mensen opgewacht, we zullen het nooit meer vergeten. Daarna was het één groot feest, georganiseerd door dames 3. Top meiden!
We sluiten het jaar af met een super gevoel. Helaas nemen we ook afscheid van twee speelsters. Serena van der Made zet haar carrière voort bij Next Volley. Serena, volleybaldier in hard en nieren. Ze had een super moeilijke rol in Dames 2, maar verzaakt nooit! Werkt altijd hard en zit boordevol talent! Ook nemen we na een jaar afscheid van Jente. Ze kwam, zag en overwon! Een mens met een geweldige sportmentaliteit, voortrekkersrol en gewoon super leuk mens! We gaan je ongelofelijk missen Jente! Dank voor alles en we vergeten je nooit meer!
Een super trotse coach!
André
PS: Met grote dank gaat ook uit naar Tom, Jesse, Daniël en Roy. Wat een geweldig team als trainers is dit!
