22|10
Locatie: Sliedrecht
Een kleine greep uit de afgelopen weken:
Eind april 2019 gonsden de berichten van het terug willen zakken van enkele sterkhouders van de prestatielijn binnen de vereniging. Namen als Gert-Jan Toonen, Richard Boogaard en Roy Kroon wensten hun carrière voort te zetten buiten de prestatielijn. De jaren van presteren in het eerste en opleiden van jeugd in het tweede en derde hebben zij met verve vervuld en zo werden deze coryfeeën officieel losgelaten door hoofd opleiding Bas de Groot. Blij was hij allerminst, maar hij laat verder weten: “We hebben ontelbaar veel jaren plezier en profijt gehad van deze cultuurbewakers, we zijn hen dankbaar en hopen dat zij een sportief en blessurevrij volleybalpensioen mogen beleven binnen onze geweldige volleybalvereniging”.
Jan Willem de Visser, welke zelf ook niet onder stoelen of banken steekt ooit eens deel te willen nemen aan dit helden-team, kreeg de oneerbare taak een team te zoeken voor inmiddels 5 personen. Aart-Jan Groeneveld en Edwin Vendeville sloten zich maar wat graag aan bij het trio.
In heren 6 werd uiteindelijk een geschikt team gevonden. Niet alleen qua niveau, maar zeker qua leeftijd en interesses. Stiekem wilden de mannen natuurlijk al jaren met Arie Sprong, Eric de Ruiter en consorten samen spelen, dus uiteindelijk kwam er een droom uit! Halverwege mei trok het voltallige team (12 stuks) voor het eerst met elkaar de zaal in. Al snel werd duidelijk dat er nog wel wat getraind moest worden om aan elkaar te wennen in het veld, maar na de training vond men elkaar blindelings! Een eerste borreltje en toast op het nieuwe seizoen werd genuttigd, waarna er nog een recordaantal (voor heren 6 dan) trainingen na het seizoen volgden. Heren 6 trainde zelfs in de maand juni nog door, wat niet veel teams hen nagedaan hebben.
Tijdens de vakantie werd iedereen op de hoogte gehouden van hun ieders voorbereiding op het nieuwe seizoen. De een vond het tijd om de aanvoerdersband om zijn arm te veranderen, de ander oefende vooral het teamweekend. Ook werd er nog een primeur toegevoegd aan heren 6. Een eigen teamverzorger werd vastgelegd. Hij moest losgeweekt worden bij het tweede, maar na zijn 13-jarige termijn bij heren 1 kon uiteraard ook Eric van Heteren niet achter blijven. Een waar contract werd getekend en Sliedrecht Sport 6 leek klaar voor een nieuw seizoen. Tussen de bedrijven door promoveerden wij ook nog eens naar de promotieklasse, waardoor het een mooi en uitdagend seizoen belooft te worden!
De nieuwe aanvoerder regelde zowaar een heuse voorbereiding, met een oefen-vierkamp met Heren 4,5, en 7. De eerste potjes werden gespeeld, waarna er bleek dat er nog flink wat werk aan de winkel was. Een oefenpot tegen Dosko uit Stolwijk gaf de burger echter weer moed. Tegen het team uit de 3edivisie werd een klinkende overwinning geboekt. Een voorbereiding is geen voorbereiding zonder teamuitje en zo werd er een dag vol plezier gepland in Utrecht. Via een terras op het Neude, naar een speciaaltje in Olivier belandde het heldenteam uiteindelijk in de Jeux-des-boulesbar. Eindelijk kon Roy laten zien waar hij de hele zomer voor getraind had. Er is altijd wel een Van der Leeden jarig en zo werd ook Arjan nog even in het zonnetje gezet. Hij mocht het eerste nummertje aanvragen in de karaoke-bar waar we de avond afsloten. Met “Suzanne” veroverde hij de harten van Ome Willem en werd ook Pocahontas nog als trouwe fan van de show toegevoegd. Als voorzitter van de onze nieuwe fanclub kwam Ton van de Zwaan nog speechen, waardoor het gehele team een mentale boost kreeg om er een prachtig seizoen van te maken!
En dat deze voorbereiding effect had bleek direct: Tegen een van de titelkandidaten Fusion 2 werd de competitie gestart. Fusion, wat zijn eigen scheidsrechter had meegebracht, probeerde van alles, maar er was niets tegen de dadendrang van Sliedrecht Sport heren 6 te beginnen. Een fijne 3-1 overwinning!
Dat we inmiddels tot de krochten van het volleybal waren afgedaald werd daarna al snel duidelijk. Op een donderdagavond 21.15 werden wij verwacht de degens te kruisen met Wik 3. Een team met (jawel!) nóg meer oude helden. Addy Buijserd en Andre Schutte trekken blijkbaar nog altijd wekelijks hun schoenen aan. Daar bleef het dan ook bij. Een snelle 0-4 overwinning en gierend terug naar Sliedrecht, voordat het wildrooster erop gaat!
De tweede thuiswedstrijd dan tegen Move4U. Deze hadden de vader meegenomen van de scheidsrechter van Fusion (volgt u het nog?). Zonder onze eigen spelverdeler, maar met de verdeler van vorig seizoen, Jelmer Schep, was het 1 setje wennen aan elkaar, maar ook hier werden de laatste 3 sets gewonnen. Zijn we nu niet te vroeg aan kop? Dit is niet wat we willen, zo wordt er alleen maar op ons gejaagd…
In de ultieme test zou blijken of dit inderdaad een valkuil zou worden. In het hol van de leeuw, tegen de eeuwige vijand, Ekspalvo moest het gaan gebeuren. Met een ontketende Daniel van Helden aan de overkant en verder een handvol jonge vruchtjes werd het Sliedrecht Sport niet echt lastig gemaakt. Alleen toen onze enige jonge hond van het team, Jelte Wietses, door zijn enkel ging, zag je enkele oudjes wel even bedenkelijk kijken… Gaan we dit volhouden? Maar jawel, een klinkende 0-4 zorgde voor minimaal een week verlenging van de bovenste plaats. Een welverdiend weekje rust staat gepland.
Sommigen blazen even uit, of doen andere sporten om deze tijd te doden. Gelukkig kunnen we uit een grote vijver vissen om onze trainingen te vullen. Mannen zoals Tim Oskam, Ruben van Mourik, Martijn vd Valk en Jan-Thijs Zilverschoon zijn vaak te vinden in hun sporttenue en proberen aan te haken bij het ongekende niveau wat men nog steeds elke week haalt.
Over welke helden hebben we het nu eigenlijk de hele tijd? Misschien verstandig om een klein voorstelrondje te doen:
Michiel Bakker, ofwel “Malchus, Schlemiel of Bakfiets”. Nog altijd gezien aan het jongere broertje van Jeroen, maar lijkt op het eerste oog een stuk verstandiger. Spelverdeler van beroep (niet van formaat, zo groot is hij niet), maar nog flink herstellende van een hardnekkige knieblessure. Vooralsnog zet hij de lijnen vooral uit vanaf de bank.
Richard “Bo” Boogaard, ofwel “Vd Boomgaards, Versluis, Bryce”. Ook nog altijd het kleine broertje van Patrick, maar wel met een behoorlijk palmares. Jarenlang spelverdeler van 1, passer-loper van 2 of diagonaal van 1, of…. Wat kan deze man eigenlijk niet? Juist, doortikken. Vooralsnog weinig last van de ziekte van Boogaard, maar echt spannend is het dan ook nog niet geweest.
Arjan vd Leeden, ofwel “Erjen, scheidsie, Leonard”. Is vast ook wel een jonger broertje van, of neefje, of zusje of… Elk team heeft helaas wel een van der Leeden, dus wij ook. Voorlopig weinig last van en hij kan ook vrijwel alles. Ziet alles en zegt alles. Dit jaar zowel midden als diagonaal. Zegt zelf dat hij elke week weer een nieuw hoogtepunt beleefd met dit team. Zolang het niet onder de douche is, vinden wij alles prima!
Aart-Jan Groeneveld, ofwel: “Dr Bernard, de roestige, Renaat”. Ook de overstap van heren 3 gemaakt, hoewel Richard Versluis nog lang heeft geprobeerd hem om te praten. De stylist van het zuiden, zoals hij door zijn fluwelen techniek ook wel genoemd wordt, wordt nog altijd gevreesd door zijn hoogte en harde klap. Doordeweeks is hij een rustige huisarts, in het weekend verandert hij in een beest…
Konrad van Wijngaarden, ofwel: “Conny, Waterboy, De Tank”. Altijd een opvallende verschijning op t veld, lijkt libero door de kleur van zijn shirt, maar gaat het juist het liefst achterin uit. Met zijn brede torso boezemt hij altijd angst in bij de middenmensen aan de overkant. Is ook onze favoriete DJ en barman, nooit gek om die erbij te hebben. Met zijn powertips aan het net ook een zeer gewaardeerd teamgenoot.
Gert-Jan Toonen, ofwel: “Gekke Gerrit, Tom Boonen, die Lange”. Of Gert-Jan nu in het veld stond in heren 1, of als assistent coach, het fanatisme wat hij daar had is hij niet verloren. Vorig jaar nog in 3, nu verdubbeld naar heren 6. Klasse! Heeft nog moeite met zijn concurrent Jelte en probeert deze vooral mentaal uit te schakelen. Studeert nog om in de toekomst bij u allemaal een vloerverwarming aan te leggen.
Jelte Wietses, ofwel: “Jelmer, Jelter, Skelter, Wietsel, Fritzl, Schnitzel, Jeppe, Jopen, Japie, Jonkie”. Een vreemde eend in de bijt. 19 jaar, zonder rijbewijs en van OKK. Do we need to say more? Als u een half uurtje met hem praat denk je dat hij minimaal 50 jaar ervaring heeft, maar hij hoeft zich nog altijd niet te scheren. Is afgelopen vrijdag door zijn enkel gegaan, maar we verdenken Gertjan ervan dat hij zijn veters los heeft gemaakt na de warming up.
Jeffrey van Mourik, ofwel “Maurits, Lex Schoenmaker, Jeffa”. Onze schoenenboer is bijna recordhouder in dit team, de kneepjes afgekeken bij zijn pa, zowel in het veld als in de winkel. Mocht u uw veter lostrekken vlak voor de wedstrijd, Jeffrey heeft altijd een setje in zijn tas zitten! Passend niet kapot te krijgen en aan het net bijna net zo vals als zn vader. Altijd voorop in de strijd, alleen niet op zaterdag.
Roy Kroon, ofwel: “Krolis, Onno de Gans, Rob Bontje”. Na 13 jaar in 1 en daarna 3 jaar in 2 vond hij het ook wel eens tijd. Vroeger ging hij al voor de lol (echt waar) bij het oude mannen team kijken op vrijdagavond en nu speelt hij er eindelijk zelf in. Nadat hij tot twee keer toe in de val getrapt is van het hardlopen, kan hij eigenlijk niet meer fatsoenlijk springen, maar met Richard als spelverdeler is dat geen probleem. Tot overmaat van ramp ook door Arie Sprong tot aanvoerder gebombardeerd.
Arie Sprong, ofwel: “Aai, Arie Hongerklop, Arrivideci“. Arie maakt ook al heel wat jaren deel uit van de selectie en is een echte sterkhouder. Maakt iedereen direct wegwijs en waakt ervoor dat de sfeer er altijd goed in zit. Moet wel op tijd eten, anders is hij zichzelf niet. Ook bij Arie kun je altijd terecht voor recepten voor lustopwekkende lekkernijen. Nu is dat niet al te moeilijk, want als je echt….nouja, vraag er maar eens naar!
Eric de Ruiter, ofwel: “Van Heteren, de Visboer, Harry Hengel”. Eigenlijk moet er nog een bijnaam bij: Epic de Ruiter, want Epic is deze man zeer zeker! Sinds jaar en dag lid van het sterrenteam en absolute smaakmaker bij de wedstrijden. Superfit, getuigen ook zijn tijden met hardlopen, gemotiveerd en strijdvaardig als altijd. Vergeet wel eens zijn wedstrijdkleding, maar zorgt er vervolgens zelf voor dat we in het nieuw gestoken gaan worden!
Edwin Vendeville, ofwel: “Edje Kroketje, Freddy, Ventiel”. De rust zelve, dit hoort hij al jaren. Het lijkt er echter op dat heren 6 hem eindelijk eens doet veranderen in een beest! Niet van het veld af te krijgen, altijd fit en nooit zeuren. Ook een neusje voor nostalgie want Edje Kadetje heeft alle kleren nog bewaard van zijn gloriejaren bij 1 en 2. Heul, heul lang geleden. Ook voor hem sprong Richard Versluis nog in de bres, omdat heren 3 nu wel erg veel ervaring in moest leveren…
Dit team eens in het echt bewonderen?
De eerste mogelijkheid is op 2 november, helemaal in Libanon.
Dichter bij huis, te weten in de Basis op vrijdag 8 november om 21.15. De topper tegen onze naaste buren, OKK 70.
